Περί πολιτικής

1:00 μ.μ. Τάσος Μπαρτζώκας 0 Comments

Του Τάσου Μπαρτζώκα
Δικηγόρου
Μέλους Κ.Ε. ΟΝΝΕΔ


Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο κρισιμότερό της σημείο μεταπολιτευτικά. Ο λαός πραγματικά στενάζει από αλλεπάλληλα μέτρα λιτότητας, τα οποία έχουν χαμηλώσει αισθητά το βιοτικό του επίπεδο, γεγονός που αποτυπώνεται ευδιάκριτα και στον Νομό μας. Η ανεργία έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, η αγορά στενάζει, ενώ κυριαρχεί η ανασφάλεια και αβεβαιότητα στους πολίτες. Η επαρχία έχει εγκαταλειφθεί και στην παιδεία παρατηρούνται διαχρονικά νοσηρά φαινόμενα. Η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει ένα νέο μεταναστευτικό κύμα νέων κυρίως ανθρώπων, ανάλογο με εκείνο των δεκαετιών του 50 και 60, οι οποίοι ,απογοητευμένοι από την ίδια τους τη Χώρα, αναγκάζονται να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό, με την Ελλάδα να στερείται, δυστυχώς, ικανούς και μορφωμένους ανθρώπους που θα μπορούσαν να προσφέρουν ποικιλοτρόπως.
Προφανώς ευθύνες για τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουμε βαραίνουν όλο το πολιτικό σύστημα διαχρονικά. Δεν μπορούμε όμως να παραγνωρίσουμε ότι σε αυτήν την κατάσταση συνετέλεσε καθοριστικά η γιγάντωση του δημοσίου τομέα που πραγματοποιήθηκε κατά κύριο λόγο τη δεκαετία του 80 και συνεχίστηκε και από τις επόμενες κυβερνήσεις, σε συνδυασμό με τον υπέρμετρο δανεισμό που δυστυχώς ακόμη πληρώνουμε. Πελατειακές σχέσεις, αναξιοκρατία, κατάπτωση αρχών και αξιών, ορολογίες όπως «ρουσφέτι», «βόλεμα», «ωχαδερφισμός» κυριάρχησαν. Το γεγονός αυτό γέννησε μια λανθασμένη νοοτροπία, που οδήγησε αργότερα στην εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα που παραδοσιακά αποτελούσε την «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας. Παράλληλα, η παντελής έλλειψη διασύνδεσης των πανεπιστημιακών σχολών με την αγορά εργασίας δημιούργησε στρατιές ανέργων πτυχιούχων που δεν έχουν τη δυνατότητα να αποκατασταθούν επαγγελματικά.

0 comments :